De Nova Scotia Duck Tolling retriever, ook wel Toller genoemd, is specifiek gefokt voor het lokken van eenden en het apporteren van geschoten eenden te land en uit het water.
Het werk van de Toller speelt zich af rond de grote Canadese meren. De jagers bouwen met behulp van camouflagenetten een schuilhut, waarin zij zich aan het zicht van de op het water liggende eenden kunnen onttrekken. Vervolgens gooit men een balletje of een stukje hout in de richting van de waterkant en laat de Toller hierbij gewoon inspringen (de hond gaat er meteen achteraan). De hond moet de bal of de stok terugbrengen in de schuilhut. Door dit een aantal malen te herhalen zal de hond steeds enthousiaster worden wat zich uit in een hoge, snelle beweging van de staart. Doordat de eenden de beweging op de oever dan weer niet en dan weer wèl zien, wordt hun nieuwsgierigheid geprikkeld.
Daardoor zwemmen zij in de richting van de bewegende hond en trekken op hun beurt weer andere nieuwsgierige eenden aan. Als zich na een aantal goed uitgevoerde tol’s voldoende eenden hebben verzameld, is het de beurt aan de jagers. De hond zit dan rustig naast de jagers in de hut. Pas als er eenden worden geschoten mag hij weer in actie komen om het wild te apporteren.
Een Toller is een natuurlijke apporteur. Over het ontstaan van het ras doen verschillende verhalen de ronde. Algemeen wordt aangenomen dat het Nederlandse Kooikerhondje een rol heeft gespeeld bij het ontstaan van het ras. Waarschijnlijk zijn later kleine collieachtige honden ingekruisd alsmede Chesapeak Bay retrievers.
Voor meer informatie kunt u contact opnemen met de rasvereniging.
Website:
www.tollertales.nl