Gordon Setter

De ruige Schotse hooglanden en berghellingen met hun vaak grillige klimaat, vormen de achtergrond voor het ontstaan van een hondenras dat met evenveel recht Schotse of Black and Tan Setter kan worden genoemd maar uiteindelijk de naam heeft gekregen van de familie die hem bekend maakte, de Hertogen van Gordon.

Historie

De Gordon Setter is onder de Schotse hondenrassen de enige jachthond, althans in de betekenis die wij daar nu aan geven. Waar de oorsprong van deze black and tan setter nu precies gezocht moet worden, is niet met zekerheid vast te stellen. Bekend is, dat reeds in 1600 in Schotland black and tan setterachtige honden voorkwamen. Algemeen wordt aangenomen dat de vierde Hertog van Gordon, die in het jaar 1827 op 84-jarige leeftijd stierf, de grondlegger van het ras is geweest. De setters van Gordon Castle waren vrijwel allemaal black and tan of black and tan met witte aftekeningen. De Gordon Castle setters waren beroemd om hun werkcapaciteiten en opvallende verschijning.

De Gordon Setter werd in 1861 als afzonderlijk ras erkend.

In Nederland kwam het ras reeds in 1874 door invoer uit België. De Gordon Setter fokkerij beleefde in Nederland in de periode 1901-1914 een bloeiperiode. Vooral in de afgelopen vijfentwintig jaar zijn diverse Gordon Setters geïmporteerd. Op deze wijze is in Nederland ‘bloed’ ingevoerd vanuit Engeland, Frankrijk, Duitsland en Amerika. Er wordt in Nederland op bescheiden schaal gefokt.

Kenmerken

De Gordon Setter is een zeer energieke hond, die vooral in zijn jeugd in goede banen moet worden geleid. Hoewel vriendelijk tegen vreemden is een zekere gereserveerdheid hem niet vreemd. Jonge Gordons kunnen zelfs verlegen zijn. Hij heeft een sterke eigen wil en gedraagt zich nogal zelfstandig. Geduld en een consequente aanpak zijn bij de opvoeding belangrijk. Met een ‘harde hand’ bereikt u bij een Gordon Setter weinig. Uiteraard heeft hij volop beweging nodig, maar men moet dit vooral in de groeiperiode niet overdrijven.

Jachteigenschappen

De Gordon Setter behoort met zijn verwanten, de Ierse en Engelse Setter en de Pointer, tot de Engelse Staande Honden. Zij hebben in het jachtterrein tot taak om het (veer)wild op te sporen en aan te wijzen. Iedereen kent wel het beeld van de voorstaande hond, die tot het uiterste gespannen, door zijn houding laat zien waar het wild zich bevindt. In Nederland is de ruimte, die voor het oorspronkelijke werk van deze honden nodig is, vrijwel niet aanwezig. Om aan de natuurlijke aanleg van de Gordon Setter tegemoet te komen, kan men deelnemen aan veldwedstrijden.

Vereniging

De Nederlandse Gordon Setter Club behartigt de belangen van het ras. Voor informatie kunt u contact opnemen met het secretariaat van de N.G.S.C.